Yaz bizi hastalıklarla tanıştırdı :(

<br /> <br />    Biz Gülsu doğduğundan bu yana sıradan kış hastalıkları dışında hastalık görmemiştik. Bu yaz bize hastalık getirdi. Önce ufaklıkta ishal. Sonra Gülsu'da krup arďından da her ikisinde bronşiolit.😕<br /> <br />    Malesef bronşiolit ile 3 yaşta antibiyotiğe bulandık. Ufaklıkta hastalık virüs kaynaklı olduğu için sadece yüksek ateşe müdahale ettik.<br /> <br />    İki çocuk olunca kreş misali sıraya diziliyor hastalıklar. Biri iyileşecek gibi olunca, satıveriyor hastalığı diğerine. Ev acil servis gibi. Mutfakta tüm kış kullanmadığımız kadar ot , çöp , bal , pekmez.<br /> <br />    Neyse ki bayram tatili bitişinde daha iyiler sanki. Malum Pazar demeden yarın işe gideceğim. Ailemizde herkes uzakta olunca. Hastaneye yatış bir bebe için olurken, diğerini bırakacak kimsemiz olmadığından dolayı ailecek hastaneye yatmış olduk.<br /> <br />    Yıpratıcıydı. Baba gece çalışıp gündüz bebelere bakıyordu, bende işe gidiyordum.  Hiç bu kadar çaresiz hissetmedim kendimi sanki. Tabi halimize şükür. Şimdi asıl korkum. Eylül de kreşe başlayacak Hanımefendi'nin eve getireceği hastalıklar ve onlarla nasıl savaşacağımız. Hatta kreşe nasıl alışacağımız.<br /> <br />    Dün itiibariyle kreş için ön kayıt yaptırdık. Umarım kolay ve güzel olur.<br /> <br />    Kreş seçerken nelere dikkat etmeye çalıştık. Önceliğimiz neydi? Bunlar da bir sonraki yazımda olacak.<br /> <br /> <br /> <br /> <br /> <br /> <br />

Yaz bizi hastalıklarla tanıştırdı :(

   Biz Gülsu doğduğundan bu yana sıradan kış hastalıkları dışında hastalık görmemiştik. Bu yaz bize hastalık getirdi. Önce ufaklıkta ishal...

Devamı »

Kardeş Kıskançlığı

<br /> <br /> <br />    Kardeş kıskançlığı diye birşey varmış. Şahsen ben koskoca kazıkken abla oldum. Kardeşimin içten içe kız olmasını çok istemiştim. Çünkü kuzenlerimin hep kız kardeşleri yada ablaları vardı. Hep imrenirdim onlara. Neticede bir erkek kardeşim oldu. İyi ki olmuş. O zamanlar ilkokuldaydım.<br /> Evet gayette kıskanmıştım. Net olarakta hatırlıyorum hissettiklerimi. Annem doğum yaptığında koca bir oyuncak bebek verip bunu sana kardeşin getirdi yalanını da yutmayacak yaştaydım.<br /> <br />   Uzmanlara göre bu süreç doğal ve olması gereken bir süreçmiş. Tepkisiz kalması yaralayıcı olurmuş. Minik abla ve abilerin. ☺<br /> <br />   Benim kızım 2 yaşında abla oldu. Eve bebekle geldiğimizde herhangi bir tepkisi yoktu. Ağladığında "sus kardeş ağlama" diyordu. Yeni bebekte sistem de belliydi zaten, emzir, gazını çıkar, altını değiştir ve uyut. Başka bir ilgi görmedi bizden. Sonrasında bebek 1 yaşına gelince, o çok paylaşımcı kızım hiç bir şeyini paylaşmamaya başladı. Biz sadece saygı duyarak izledik. Bazen kilit noktalar da "ama paylaşmak güzel canım kızım" diye saçmalayarak olaylara müdahil olduk. Çok şükür durum çabuk geçti. Ama en hafifinden de olsa biz de yaşadık bu durumu.<br /> <br />   Benden tavsiye olsun ki, sakın ikinci bebek geldiğinde, "seni daha çok seviyorum, sen daha güzelsin, vs gibi" zırvalamalara girmeyin. Gayette ikinizi de çok seviyorum demeniz doğru olanı. Mutlaka evdeki büyüğe özel zaman ayırın, asla ihmal etmeyin. Aradaki yaş farkı az olunca sanırım daha az hissediliyor kıskançlık. Çocuğunuz 15 aylıkken mutlaka ikinciyi yapın. 😊 Bu kısım tamamen rahat anneleri kıskandığım için verilen bir tavsiyedir. Siz siz olun son maddeyi dikkate almayın.<br /> <br />    Zaman zaman renklere bile takılıp, ama benim mavi yastığım yok, bende süt içmek istiyorum gibi tepkiler de görmedik değil. Ama bu durum anne ve babada değil de anane ve dede ikilisinde yaşandı. Çünkü birebir şahidim ki , sürekli "o daha küçük sen ablasın, biraz da o oynasin" şeklinde cümleler kuruldu küçük hanıma. Hal böyle olunca; ee  anane ve dedeye düşkünlükte hat safhada, sanırım paylaşamadı onları.<br /> <br />   Çok şükür şimdilik hasarsız ve mutlu atlatmış durumda sayıyorum kendimizi. Ama çocuk işte bunlar, sağ gösterip sol vurabilirler. Zamanla yeniden hiç olmadığı kadar alevlenir mi bilmem.<br /> <br />   Hepimize bol şans.<br /> <br />  

Kardeş Kıskançlığı

   Kardeş kıskançlığı diye birşey varmış. Şahsen ben koskoca kazıkken abla oldum. Kardeşimin içten içe kız olmasını çok istemiştim. Çünkü...

Devamı »

"Anne işe gitme" :(

<br /> <br />     Yazacak çok şey biriktirdim aslında. Ama yazacak vakit bulamıyorum uzun zamandır. Zaten yazdıklarımın çoğunu pc başına geçerek yazamadım hiç, hep iki arada bir derede.Hatta bu yüzden yazılar için seçtiğim fotoğraflar bile eklenmeyi bekliyor hala. Blog konusunda pek bir ihmalkar çıktım sanırım. Oysa; buradan aldığım geri bildirimler bana çok iyi geliyor, beni iyi ediyordu. Ama yakında bomba gibi geri geleceğim.<br /> <br />    Neden yazamadığıma gelince 14 Kasım 2015 te doğum iznimi sömürüp işe dönmüştüm. İş yerim zaten stresliydi, döndüğümde iki kat daha stresli halde buldum ne yazık ki.Tabi birde gelin görün ki; gerçekten iki bebeyle hiç birşey eskisi gibi olmuyor. Aylar geçmesine rağmen adapte olamadım. Bu arada asıl mesele sağlık sorunlarıydı.<br /> <br />   Ama gün geçtikçe beni üzen, adapte olamadığım konu ise bebeleri evde bırakıp işe gitmek. Sanki büyüdükçe zorlaşıyor bu durum. Halbuki ben gittikçe alışılır sanmıştım. Yanılmışım. Travma gibi resmen. Acaba bu durum zamanla geçer mi?<br /> <br />   Bu yıl mümkünse kreş serüveni başlayacak bizim bir numara için. Zaten beni en çok etkileyen de bir numara." Anne işe gitme" "off offf yine mi " "ama neden" işte bu ifadeler beynimi yiyor resmen. Ne zor işlermiş. Şimdi umudum kreş döneminde bu durumun normale dönmesi.<br /> <br />   Her çocuk farklı işte. Bazıları ilk anlar da tepki gösteriyor. Benim kızım büyüdükçe tepki göştermeye başladı. Umarım bir an önce geçer.<br /> <br />  <br /> <br /> <br />  

"Anne işe gitme" :(

    Yazacak çok şey biriktirdim aslında. Ama yazacak vakit bulamıyorum uzun zamandır. Zaten yazdıklarımın çoğunu pc başına geçerek yazamad...

Devamı »