"Anne işe gitme" :(

    Yazacak çok şey biriktirdim aslında. Ama yazacak vakit bulamıyorum uzun zamandır. Zaten yazdıklarımın çoğunu pc başına geçerek yazamadım hiç, hep iki arada bir derede.Hatta bu yüzden yazılar için seçtiğim fotoğraflar bile eklenmeyi bekliyor hala. Blog konusunda pek bir ihmalkar çıktım sanırım. Oysa; buradan aldığım geri bildirimler bana çok iyi geliyor, beni iyi ediyordu. Ama yakında bomba gibi geri geleceğim.

   Neden yazamadığıma gelince 14 Kasım 2015 te doğum iznimi sömürüp işe dönmüştüm. İş yerim zaten stresliydi, döndüğümde iki kat daha stresli halde buldum ne yazık ki.Tabi birde gelin görün ki; gerçekten iki bebeyle hiç birşey eskisi gibi olmuyor. Aylar geçmesine rağmen adapte olamadım. Bu arada asıl mesele sağlık sorunlarıydı.

  Ama gün geçtikçe beni üzen, adapte olamadığım konu ise bebeleri evde bırakıp işe gitmek. Sanki büyüdükçe zorlaşıyor bu durum. Halbuki ben gittikçe alışılır sanmıştım. Yanılmışım. Travma gibi resmen. Acaba bu durum zamanla geçer mi?

  Bu yıl mümkünse kreş serüveni başlayacak bizim bir numara için. Zaten beni en çok etkileyen de bir numara." Anne işe gitme" "off offf yine mi " "ama neden" işte bu ifadeler beynimi yiyor resmen. Ne zor işlermiş. Şimdi umudum kreş döneminde bu durumun normale dönmesi.

  Her çocuk farklı işte. Bazıları ilk anlar da tepki gösteriyor. Benim kızım büyüdükçe tepki göştermeye başladı. Umarım bir an önce geçer.