İşe Giden Anne Zihni

 <br />    Böylece 2 kuzuyu bırakıp işe gitmenin ilk bir haftası geri de kaldı. İlk gün evden çıkabilmekmiş asıl mesele. Gerisi geliyor dostlar. Onca melankolik işe başlama yazısından sonra işe dönecek annelerin içini rahatlatayım dedim.<br /> <br />    Hafta da tek gün olan izin günüm bugün. Saat 5 te uyandım. Uykuya açım.  Şikayet etmem gerekirken, tadını çıkarmaya çalışıyorum. Kızım henüz uyuyor. Oğlum la 2 saattir oynuyoruz.<br /> <br />   Narin bünyem bir hafta içinde soğuklara dayanamadı. Nezle olmak üzereyim. 2 saattir hem oyun oynayıp, hem de bugün evi temizlemem, alışveriş yapmam, çocuklarla dolu dolu vakit geçirmem gerektiğini düşünüp duruyorum.<br /> <br />    İşe gitmenin en zor kısmı, herşeye yetmeye çalışmak. Kendimi bir hafta da yorgun ve ziyadesiyle uykusuz hissetmeye başladım. Ama henüz bu durum enerjime yansımadı. Umarım hiç bir zaman da yansımaz.<br /> <br />    Şu sıralar herşeyin iyisini düşünüp, her küçük şeyle mutlu olmaya çalışıyorum. Uzunca bir aradan sonra iki çocuk annesi olarak işe dönmek bende travma yaratır, dayanamam sanıyordum. Ama şimdilik öyle olmadı. İnsan ağır stresli, yoğun koşullar altında çalışıyor olsa da işi de özlüyormuş, henüz randımanlı çalışmaya başlamadım. Doğum izni sonrası bir geçiş süreci yaşanıyor bizim iş yerinde. Ama o havayı solumak bile, annelik dışında başka yetkinlikleri olduğunu hatırlatıp iyi geliyor insana. Ev içerisinde de net bir düzen oluşturamadık daha, yani kuzuların yatış ve kalkış saatleri oldukça erken, onların düzenini bozmadık. Şimdilik aşırı uykusuz kalarak ben onlara uyum sağlıyorum. Zamanla değişiklikler olur herhalde.<br /> <br />    Bu durumda şu an için kuzulara annemin bakmasının da etkili bir rolü var. Bakıcı ile yola devam etme zamanı geldiğinde başlayacak sanırım kaygılar ve sorunlar.<br /> <br />    Tanımadığım birine canlarımı emanet etme fikri beynimi kemiriyor düşününce. Aklımda hep onlara nasıl davranacağı, ne kadar ilgileneceği.<br /> <br />   Umarım kaygılarım gün gelip çattığında, huzura dönüşür. Bol şansa ihtiyacım var dostlar. Aklınıza gelen her fırsatta bana şans dilemeyi unutmayın.<br /> <br /> <br />

İşe Giden Anne Zihni

     Böylece 2 kuzuyu bırakıp işe gitmenin ilk bir haftası geri de kaldı. İlk gün evden çıkabilmekmiş asıl mesele. Gerisi geliyor dostlar. ...

Devamı »

Sevgili İş Arkadaşıma :)

  <br />    Bunu niye yazdım? Son dört gündür işe gidiyorum ya, etraftaki çoğunlukta hep aynı cümleler. Artık iki çocuğun var, efendim çocukla ilgilenmekten saçımı taramaya vakit bulamıyorum da sen nasıl buluyorsun? Sabah evden çıkarken ne giydiğime bakamıyorum bile, maşallah sen iyi giyiniyorsun. Senin çocuklar çok sakin herhalde... Uzar da gider.<br /> <br />    Hayır ister istemez herkes anneliği mükemmel yapıyor da ben de sorun var, hissine kapıldım. Ama iyi geldi doğrusu balıklama işe gitmek. Henüz çok yoğun çalışmasam da, o ortamı solumak, uzun süredir görmediğim arkadaşlarımı görüp, eski sohbetlere dalmak....<br /> <br />    İş yerinde ki anneler hep sitemkar, hep şikayetçi, haksız değiller elbette. Ama düzen böyle ne yazık ki.<br /> <br />    Yine de iki çocuğum var diye. Bazı şeylerden kendimi soyutlamak istemiyorum. Bunun tek sebebi kendimi iyi hissetmek istemem.<br /> <br />   Sevgili iş arkadaşım; buradan sana sesleniyorum... Kendi iyi hissetmenin yolu sürekli bahane bulmak değil, yorgunluksa eğer bahanen, inan günlerdir dişe dokunur sürede uyumadım, ev işi ise sorun, biz hepimiz aynı işleri yapıyoruz...<br /> <br />  <br /> <br /> <br /> <br />   <br /> <br />

Sevgili İş Arkadaşıma :)

     Bunu niye yazdım? Son dört gündür işe gidiyorum ya, etraftaki çoğunlukta hep aynı cümleler. Artık iki çocuğun var, efendim çocukla ilg...

Devamı »

Gün Geldi Çattı Anne İşe :( )

   Ve ikinci doğum sonrası ücretsiz iznimin burada sonuna gelmiş bulunmaktayım.<br /> <br />    Evde iki küçük kuzu. Biri iki buçuk yaşında diğerinin 8 ayı dolmadı. Çok fena hazırlıksızım bu kez. Duygularım 2 yıl önce kızımı evde bırakıp işe gitmekten çok daha yoğun şimdi. O zamanlar daha kolaymış herşey. Minik kızım anne bilmezmiş, şimdi Oğlumdan çok, başka bir odaya gittiğim de bile diğer odalarda bebeğiiimmm diye beni arayan Gülsu'ya üzülüyorum. Keşke biraz daha devam etseydi, hep evdeyim, iki çocukla ilgilenmek çok zor ve yorucu diye sayısız şikayetlerim.<br /> <br />    Bakıcı bulamadım. Ne yazık ki bulduklarım da maaşımın üstüne extra ücret talep ettiler. Kafamda sorular gidip geldi aylarca. Kadın istihdamını arttırma çalışmaları, benim sadece 2 yıl arayla olan 2 doğum iznimde de manşetleri süsledi de bir neticeye varamadık.<br /> <br />    Bu bir gün olmayacak mıydı zaten,  işte o güne sadece 48 saat kaldı. Bana yine hüsran, yine bana süt sağacak yer aramalar, bugün hasılat bu kadar diye sağdığım sütü milim milim hesaplamalar. Neredeyse bir yıldır işten uzak kalmanın verdiği bilgi kaybı, duygusal boşlukla iş yerinde yöneticilerin istediklerine boş boş bakmak ve anlaşılamamak. Tam da böyle şeyler yaşamıştım ilk doğum izni sonrasında. Destek olacak arkadaşlarım var elbette, belki yine alışacağım, hatta bazen iş daha önemli diyeceğim günler gelecek.<br /> <br />    Beni asıl üzen çaresizlik. Kimsemin olmadığı bir şehirde ailem çocuklarıma bakmak için gelecekler. Bu süre de kalıcı bir bakıcı ayarlamaya çalışacağım.<br /> Bir yanım dünyanın bin bir türlü hali var, koşullar ne olursa olsun çalışmalıyım diyor, diğer yanım çocuklarımı görmeye bile gerek duymadan sadece aklıma getirdiğim an da ezilip büzülüyor.<br /> <br />    Adı konulmamış epey de ihmal ettiğim sağlık sorunlarım var da umurumda olmuyor. Sanki dünya yıkıldı da ben altında kaldım o ağırlığın. İçimin tarifi de yok, etrafın içimden haberi de. Ne olursa olsun yiğitlik bu ya, yaparım ben, ben dayanıklıyım havaları yok mu. Ahh ahhh..  Olmaz olsaymış.<br /> <br />    Nasıl olacak. Hangi kuzu ne için ağlar. Kahvaltı da yumurtayla peynir aynı anda verilirse demir emilimi azalır diye dikkat eder mi bakıcı da, Gülsu mutlu olsun diye saçlarıyla yarım saat uğraşıp, eli yüzü kirlenmek pahasına sulu boyaya bular mı her bir yerini, yulaf unuyla muhallebi yaparmı oğluma, köfteleri kolay çiğnesin diye çatalla ezer mi, kızınca bağırıp üzermi benim kuzularımı. Bu sorular o kadar çok ki...<br /> <br />    Anlatsam sayfalar yetmez. Ben ne kadar yetebilirim bu kuzulara, nasıl özlerim. Ne kadar verimli olabilirim iş yerinde. Gün başlar da bitmesi kaç gün gibi gelir.<br /> <br />    Umarım bu sürece kolay uyum sağlar, sorunsuzca alışırız. Son olarak keşke her yönetici anne olsa diye de iç geçirmeden edemiyorum. Sabaha kadar ateşli çocuğun başını beklemeyen ne bilsin tüm gece, hatta üst üste gecelerce uykusuz işe gelindiğinde nasıl bir ruh halinde olduğunu. Bilmeyene kızmak olmuyor da, vakti zamanında anlamayana denk gelmişliğim olduğu için aklıma bu da geliverdi şimdi.<br /> <br />    Sorular... Sorunlar... Biliyorum başa gelen çekilir. Biliyorum insanoğlu her şeye alışır. Yine biliyorum ki bugünler elbet geçer. Ama en kötüsü günler geçsede kuzulara dair özlemler ve keşkeler hiç geçmeyecek bunu da biliyor olmasaydım ne güzel olacaktı.<br /> <br />   Her an ağlayacak gibi çalışmaya mı çalışırım acaba bir süre.Tıpkı ilk doğum izni sonrasında olduğu gibi. Oğlum 1 yaşına geldiğinde başlayacak gece vardiyaları için nasıl bir çözüm bulurum. Neyse o kadar uzun vadeli düşünmeyeyim de işim daha da zorlaşmasın değil mi?<br /> <br /> <blockquote class="tr_bq">    Ne kadar yorulacağımın, uykusuzluğuma uykusuzluk katacağımın hiç bir önemi yok ta, çocukların ne hissedeceğinin önemi nasıl acıtıyor içimi. Tam da üstüne can-ımmm diye gelip sarılan Gülsu.... Ah ya anne olunca anlarsın derler de, duymaktan bezersin artık bu cümleyi... Anne olunca anlıyor insan...</blockquote> <br />   Yahu birde bana soğuk kanlı, duygusuz, katı yürekli yakıştırmaları yaparlar sürekli. Ben duygusuz isem bu içimdeki koca ağırlık neden. Duyduğum bu ızdırap başkasından emanet mi alındı. Ne olur allahım öyle olsun. Şu an hissiz olmaya çok ihtiyacım var.<br /> <br /> <br /> <br /> <br />   <br /> <br /> <br /> <br /> <br />

Gün Geldi Çattı Anne İşe :( )

   Ve ikinci doğum sonrası ücretsiz iznimin burada sonuna gelmiş bulunmaktayım.    Evde iki küçük kuzu. Biri iki buçuk yaşında diğerinin 8...

Devamı »

Oyuncak Değil Oyun Arkadaşı

    Kızım doğduğunda yılların özlemi ile, anlamayacak kadar küçükken koca bir sepet, oyuncakla dolmuştu bile. Şimdi iki buçuk yaşında. Evde boş alan yok gibi hissediyorum son günlerde.<br /> <br />    İlgisi olsun olmasın, dayısı , babası, anneannesinin sürekli aldığı oyuncaklar. Pek te gerekli değil aslında. Çünkü çocuklar basit bir kumaş , kağıt, tencere, tava aklınıza, hayal gücünüze kalmış herhangi bir nesne ile saatlerce oynayabiliyor. Yeter ki siz onlarla oynayın. Hep yanlış bulsam da fazla oyuncak almayı, işe başladığım ilk dönemler de sırf vicdan meselesi yapıp, hergün iş yerinin çevresinde bugün ne alsam da eve gitsem diye dolandığım çok oldu.<br /> <br />    Neyse ki uzun sürmedi bu durum, alışkanlığa dönüşmeden, dönüştürmeden kendime geldim. Oyuncakları Gülsu'nun ilgisini çeksin de özlesin diye 5 parçaya bölüp, kalan 4 parçasını ayrı ayrı sepetlerle saklıyorum, uzun süredir. Bir süre odasındakilerle oynayıp, sıkıldığını hissettiğim de diğer sepetlerden biri ile yer değiştiriyorum odadakileri. Bu yöntem evdeki yığını epey azalttığı gibi , bir süredir oynanmayan oyuncaklara da  ilgiyi arttırıyor.<br /> <br />     Şimdilerde fena taktım oyuncaklara. Ne kadar fazla şey almışız, en kötüsüde niteliği yok çoğunun saçma sapan nesneler. Tamam bir çoğunu yeni anne-baba olma hevesi ile düşünüp, araştırarak aldık ama yine de fazla ve gereksiz şey dolu etraf. Atsan atılmaz, satsan satılmaz. Bir sürü de kitap çoğu henüz yaşına uygun bile değil.<br /> <br />   Harcadığıklarımız da hesaba katılırsa bir servetle evde boş boş yaşayıp gidiyoruz. Siz siz olun aynı hataya düşmeyin diye bu yazım. İlk bebekte deneyimsiz ve fazlaca hevesli oluyor insan.<br /> <br />    Geçenlerde bilmem nerde, bilinen bir oyuncak mağazasına indirim nedeniyle nasıl sabah saatlerinde sıraya girdiğini anlatıyor arkadaşım. Henüz kızı 4 aylık :)<br /> Desem ki, yapma etme, hevesi kırılacak. Demesem  1 yıl sonra benim gibi hızla artan bir oyuncak yığınında kaybolacak.<br /> <br />   Konuyu evirdim çevirdim, evdeki yığına getirdim. Sonra da yakın zaman da herkese çocuklar için oyuncak alma yasağı getireceğimi söyledim.<br /> <br />    Söyledim, rahatladım.<br /> <br />    Kimseler düşmesin aynı hataya, hayır, oyuncak zeka geliştirmez, yok öyle bir şey, çocukla beraber oynamak gerekir. Minik bebeği olanlar, bir süre sonra anlarlar dediklerimi. Sen alıp oynasın diye şekilden şekile girersin, o bakmaz bile gözlerini diker sana, mimiklerini izler, bir kağıt parçası ile, bir kaşık ile saatlerce oynar. İlk zamanlar da büyüdükçe değişir diye düşünürsün, değişir elbette, ama alacak oyuncağı oturup kendi kendine oynayacak ta gelişecek gibi bir düşünceye aman haa kapılmayın.<br /> <br />   Ne kadar ekmek o kadar köfte kıvamında bu işler. Sen ne kadar oturup oyuna katılır, konuşur, ilgiyle yaklaşırsan o kadar karşılık alırsın. Bizde durumlar böyle oldu.<br /> <br />    Mutlaka şu oyuncağı aldık ta bunu öğrendi diyenler olacaktır. Benim de kendimce tavsiye ettiğim, oynamaktan keyif aldığını düşündüğüm bir çok oyuncak vardır. Ama oyuncaktan medet ummayın.<br /> <br />    Tamam. Kabul. Gerçekten her çocuk farklı. Gelişimi de öyle.  Benim kızım uçak ve arabalarla oynamayı seviyor mesela. Başka bir çocuk sevmeyebilir. İlgi meselesi.<br /> Konunun özü oyuncak gerekli değil, oyun arkadaşı gerekli çocuklara.<br /> <br />  Her çocuğun oyun zamanı bol olan oyun  arkadaşı olmasını dilerim.

Oyuncak Değil Oyun Arkadaşı

    Kızım doğduğunda yılların özlemi ile, anlamayacak kadar küçükken koca bir sepet, oyuncakla dolmuştu bile. Şimdi iki buçuk yaşında. Evde ...

Devamı »

Ayı Çıkabilir, Fil Yutabilir....

   Genel olarak temizliği ve düzeni seven bir tipim. Her ne kadar anne olduktan sonra istediğim temizlik ve düzeni sağlayamasamda elimdem geldiğince yetişmeye çalışıyorum.<br /> <br />    Hatta bazen kızım yeni doğduğunda yemek yaparsam temizliğe, temizlik yaparsam yemeğe yetişemediğim, sürekli uykusuzluktan yakındığım zamanları hatırlıyorum da, kendime nankör yada beceriksiz sıfatlarından hangisini yakıştıracağımı bilemiyorum.<br /> <br />   Belliki terorikte hazırdım ama pratikte yetenek yoktu.<br /> <br />    Şimdilerde iki çocukla hepsine yetmeye çalışıyorum. Bazen hatta sıklıkla, bugün de böyle olsun diyerek, salıyorum işleri.<br /> <br /> <br />    Ev bebek mağazası gibi yahu, bir çocuk daha yapsam her yaştan oyun grubunu sanki kendi kendime tamamlayacak gibiyim.<br /> <br />   Odaya oyuncaklar için koca gardrop koyduk, kutular aldık, sepetleri denedik. Yok... Olmadı gitti. Biz oyuncakları, sadece oyun oynarken gruplara ayırabiliyoruz. Her yerde oyuncak yığını, onlar da yetmiyor, boşlukları doldurma etkinliği yapıp, tencere tavalar la da kalan yerleri istimlak ediyoruz.<br /> <br />    Bu sabah erkenden genel bir temizlik yaptım. Çocuklar uyanmadan oyuncakları topladım. Daha 5 dk geçmeden. Hangi ara tüm odayı kapısı açılmayacak kadar oyuncak doldurduysa Gülsu,<br /> kapıyı içeri girmek için itiyorum, "annem ayi uyiyo git sen git"dedi bana :)<br /> <br />   Ben de rahatını bozmayayım hani zaman gelir de al gülüm ver gülüm olur, oda benim için şimdi annemin rahatını bozmayım der diye bastım gittim mutfağa. :)<br /> <br />   Baktım uzun sessizlik süresi gittikçe uzuyor. Haliyle canım da sıkıldı biraz, tekrar odaya girme girişiminde bulundum. Şöyle bir seslendim, Gülsuuuu müsaitsen gelebilir miyim? Beraber oynayalım dedim. Geldi kapıyı açtı. Kendimi zayıf hissettiğim sayılı anlardan birini yaşayarak, sıyrılıp geçtim oyuncaklar arasından. Kanepeye sığabileceğim kadar yer açtım ellerimle. Lap diye oturdum. Canım yandı resmen. Kalktım birde baktım ki, minik bir zebra ile kanka olmuşum.:)<br /> <br />    Kızım bu ne ya dedim... "Sebra" dedi. Zebra bacağımı acıttı üzerine oturduğum için dedim. "Elbette" dedi.<br /> <br />   Hadi oyuncakları toplayalım da sulu boya yapalım dedim, sulu boya ya 24 saat hayır demez Gülsu, aynı şekilde oyuncak toplamaya da da 24 saat evet demez 😐<br /> <br />   Bir kaç parça oyuncağı kutuya koydu ve bıraktı. Toplamazsak boya yı nerde yapacağız dedim. Elinde ki fili alıp fil yutiyo dedi. Sanırım bizim evde ayı çıkabilir, fil yutabilir, zebra ısırabilir. Biz nerde yaşıyoruz acep ☺<br /> <br />    Gün çocuklar için bitmek üzere... Karşımda koca bir at, kalorifer peteğinde poposu üşüdüğü için oturan Ayşe bebek, yerlerde hayvanat bahçesinin sevgili üyeleri ve legolardan yapılmış Kız Kulesi çakması bir kule manzarısı ile selam olsun hepinize Anneler...

Ayı Çıkabilir, Fil Yutabilir....

   Genel olarak temizliği ve düzeni seven bir tipim. Her ne kadar anne olduktan sonra istediğim temizlik ve düzeni sağlayamasamda elimdem ge...

Devamı »

Biz Büyüdük ve Kirlendi Dünya...

    Bu aralar yazamıyorum. İşler güçler, telaşlar. Çocuklarla dolu dizgin oyunlar.<br />    Aklımda paylaşacağım çok fazla şey var ama bir türlü fırsat bulamıyorum.<br />    Son zamanlarda sosyal medyada, içlerinde yakın arkadaşlarımın da bulunduğu,  canımı çok sıkan paylaşımlar okuyorum. Ne yazık ki çocukların da dahil edildiği.<br />    Neden bu minicik yürekleri düşman etme, korkutma, savaşa ve savaş materyallerine ilgi çekme çabası anlamıyorum.<br />    Eşi polis olan bir anne 2 yaşlarında kız çocuğunu parkta diğer çocuklarla oynarken video çekmiş. Çocuk "ama benim babam polis silahı var seni vurur heee".... diyor. Başka bir annede oyuna dahil oluyor. Çınar'ın da kocaman silahı var diye.<br />    Şaka olmalı... Neden ama neden? Oynayacak, öğretilecek ne çok şey var. Çoğunu oynamaya ve öğretmeye zaman bulamadığı için çokça üzülen hatta vicdan azabı duyan anneler de var. Onları seviyorum.<br />     Bir meslek grubuna düşmanlık, savaşa özendirmek, ilgiyi ve öğrenmeyi böylesi arınamadığımız pis mevzulara çekmeye çalışmak... Ne kadar acı...<br />    Yapmayın arkadaşlar , anneler, öğretmenler... Ögretmenler diyorum çünkü, yazın bir süre İstanbul'da kaldım. İstanbul'a bağlı bir köy ana okulunda, çocukların oyuncak sepetlerinde sayısız silah, plastikten yapılmış ķılıçlar gördüm. Öğretmenle sohbet ettik. İnceden inceye tepkimi belirttim. Üzerime düşeni yaptığımı ve sonuca vardığımı düşünüyorum. Parkta ki anne ve öğretmen arkadaşa dair detaylara girmiyorum, kimseyi kırmak, yermek değil niyetim. Ama ne olur vazgeçelim artık.<br />   Doktor iğne yapar, polis çağırırım, bak onun babası asker demekten vazgeçelim. Düzen belli, durum belli. Erkek çocuk bebekle oynamasın diye diye sayısız baba çocuğunun bezini değiştirmekten, karnını biberon tutmak suretiyle de olsa doyurmaktan aciz. Ne ince, sayfalar dolusu yazılar yazılacak, saatlerce konuşulacak konular bunlar. Ahh günlük hayatımdan vakit bulduğum zamanlar da hepsini anlatıp içimi dökmek isterim.<br />   Kısacası çocuklarım, çocuklarımız nefreti, düşmanlığı, savaşı ve pislik içeren hiç bir duyguyu hissetmesin. Bilmesin. Tanımasın.<br /> Çok mu zor. Hayır hiç değil. Sevmediğim insanlar var benim de malesef. Keşke hiç olmasa ama var. Sevmediğim insanları bile gülümseyerek anlatmaya çalışıyorum çocuklarıma.<br />  Onlar bu dünyanın ince hesaplarından eksik kalsın. Kalsın ki fazla gelsin iyilikleri ve güzellikleri bu hayata. Hepimize umut olsun onlar.<br />   Çiçekleri, böcekleri, çamurla oynamayı sevsinler. Silahla, kılıçla değil.<br />  Bugünlerde derdimiz çamurlu kıyafet lekeleri olsun da. Yarınlarımız da çocuğum kavgalarda boy gösterdi olmasın. Hani kirlenmek güzeldir ya, toprakla, boyalarla kirlensin onlar. Biz büyüdük ve kirlendi dünya diye mırıldanmasınlar hiç ama hiç...<br />    Son 2 yıldır annelik içime işlediğinden bu yana, kendi çocukluğumu düşünüp, üzülür oldum tüm çocuklara. Hep dilimde aynı mırıldanma... Biz büyüdük ve kirlendi dünya....<br /> <br />

Biz Büyüdük ve Kirlendi Dünya...

    Bu aralar yazamıyorum. İşler güçler, telaşlar. Çocuklarla dolu dizgin oyunlar.    Aklımda paylaşacağım çok fazla şey var ama bir türlü ...

Devamı »

Cevizli Kaşık Helvası

  <br /> <br /> Tarifini bir arkadaşımdan aldığım ve değişik geldiği için aynı gün denediğim harika bir tattı.<br /> <br /> Sanırım Konya yöresine ait bir helva, aslında bildiğimiz un helvası gibi ama çok acayip lezzetli...<br /> <br /> <br /> Malzemeler,<br /> <br />  2 Su bardağı un,<br /> <br />  Çay bardağı sıvı yağ,<br /> <br />  1 yemek kaşığı tereyağ,<br /> <br />  1 Su bardağı çekilmiş ceviz içi,<br /> <br /> 1 Su bardağı pudra şekeri, ben toz şeker kullandım ama pudra şekeri ile daha kolay olacaktır.<br /> <br /> Unu geniş bir tencerede pembeleşip kokusu çıkana kadar kavuruyoruz, farklı bir tencerede de tereyağı eritip sıvı yağı içine ekliyoruz. Sonrasında yoğuracağımız kaba un ve yağı ekleyerek, yoğurma işlemine başlıyoruz.<br /> <br /> <br /> <br /> <img alt="20151028_145429.jpg görüntüleniyor" aria-hidden="true" class="aLF-aPX-J1-J3 aLF-aPX-aLK-ayr-auR" height="223" src="https://mail.google.com/mail/?ui=2&ik=1bf014c2e4&view=fimg&th=150d84aad1950768&attid=0.1&disp=inline&realattid=1517017826712354816-local0&safe=1&attbid=ANGjdJ9GxuqvbrSD5gZMNFr-Kw5VROXExVOrk8wpmGKRa0AkuI7v5tWHBQLHr6Jrl8hLW92d7yBqlqSEuXJ1bnvXqBBJCG1_YRrDSd_JwyVYDZY5nGJdmvyoqTXQRpw&ats=1446738068846&rm=150d84aad1950768&zw&sz=w1896-h806" width="400" /><br /> <br /> Sonrasında birkaç dakika yoğurup, cevizi ve şekeri ekleyerek hamur toplanana kadar yoğurmaya devam ediyoruz.<br /> <br /> <img alt="20151028_150100-1.jpg görüntüleniyor" aria-hidden="true" class="aLF-aPX-J1-J3 aLF-aPX-aLK-ayr-auR" height="400" src="https://mail.google.com/mail/?ui=2&ik=1bf014c2e4&view=fimg&th=150d84aae05aee2e&attid=0.1&disp=inline&realattid=1517017878379888640-local0&safe=1&attbid=ANGjdJ-1RIBOLM-Nj5aKge1olKtlWYu1F0xRLz4oII1ZXjCLIY0u1draxEAqk-MhsC4jedl1pDStc9zp1ywdQXzxcr1jUaINasCH8G2uhoU23d873SRGUEQ4D5Ld-8A&ats=1446738068830&rm=150d84aae05aee2e&zw&sz=w1896-h806" width="331" /><br /> <br /> <br /> Sonrada dilediğiniz gibi şekil verebilirsiniz. Aslında kurabiye kalıpları ile şekil vermekti niyetim ama maalesef biz tamamen donmasını beklemeden hala sıcakken yedik. Genelde bekletip kurabiye kıvamında yeniliyormuş. Biz o şeklini tadamadık. Çünkü kalmadı :)<br /> <br /> Çok pratik olması nedeniyle bundan sonra her tatlı krizimde yapılacaktır.<br /> <br /> <img alt="20151028_155826.jpg görüntüleniyor" aria-hidden="true" class="aLF-aPX-J1-J3 aLF-aPX-aLK-ayr-auR" height="223" src="https://mail.google.com/mail/?ui=2&ik=1bf014c2e4&view=fimg&th=150d84aaf55dc426&attid=0.1&disp=inline&realattid=1517017903103213568-local0&safe=1&attbid=ANGjdJ8JrzwuKQqKTNb8PfEdWuuy81UH3OoPfSy9MPUg879quon-SyC3Nl8TNamE8K5fLz2PIPcM36QCk-MVHhX1ykzz-xJwbDyNzJ0FBv93IWT_-X6gHyZgQ1y_Q_c&ats=1446738876709&rm=150d84aaf55dc426&zw&sz=w1896-h806" width="400" /><br /> <br /> <br />

Cevizli Kaşık Helvası

  Tarifini bir arkadaşımdan aldığım ve değişik geldiği için aynı gün denediğim harika bir tattı. Sanırım Konya yöresine ait bir helva, a...

Devamı »

Mayalı Çiçek Poğaça

<div> <br /></div> <div> <br /></div> <div> Hamuru için:<br /> <br /></div> <div> <img alt="🍀" class="CToWUd" goomoji="1f340" src="https://mail.google.com/mail/e/1f340" style="margin: 0 0.2ex; max-height: 24px; vertical-align: middle;" /> 1paket instant maya</div> <div> <img alt="🍀" class="CToWUd" goomoji="1f340" src="https://mail.google.com/mail/e/1f340" style="margin: 0 0.2ex; max-height: 24px; vertical-align: middle;" /> 2 yemek kaşığı şeker</div> <div> <img alt="🍀" class="CToWUd" goomoji="1f340" src="https://mail.google.com/mail/e/1f340" style="margin: 0 0.2ex; max-height: 24px; vertical-align: middle;" /> 1 çay bardağı ılık süt</div> <div> <img alt="🍀" class="CToWUd" goomoji="1f340" src="https://mail.google.com/mail/e/1f340" style="margin: 0 0.2ex; max-height: 24px; vertical-align: middle;" /> 1çay bardağı sıvı yağ</div> <div> <img alt="🍀" class="CToWUd" goomoji="1f340" src="https://mail.google.com/mail/e/1f340" style="margin: 0 0.2ex; max-height: 24px; vertical-align: middle;" /> Yarım paket margarin</div> <div> <img alt="🍀" class="CToWUd" goomoji="1f340" src="https://mail.google.com/mail/e/1f340" style="margin: 0 0.2ex; max-height: 24px; vertical-align: middle;" /> 2 yumurta (birinin sarısı üzerine)</div> <div> <img alt="🍀" class="CToWUd" goomoji="1f340" src="https://mail.google.com/mail/e/1f340" style="margin: 0 0.2ex; max-height: 24px; vertical-align: middle;" /> 1 tatlı kaşığı tuz</div> <div> <img alt="🍀" class="CToWUd" goomoji="1f340" src="https://mail.google.com/mail/e/1f340" style="margin: 0 0.2ex; max-height: 24px; vertical-align: middle;" /> Aldığı kadar un</div> <div> <br /></div> <div> <br /></div> İç harcı için:<br /> <br /> <div> <img alt="🍀" class="CToWUd" goomoji="1f340" src="https://mail.google.com/mail/e/1f340" style="margin: 0 0.2ex; max-height: 24px; vertical-align: middle;" /> Beyaz peynir</div> <div> <br /></div> <div> Süslemek için:<br /> <br /></div> <div> <img alt="🍀" class="CToWUd" goomoji="1f340" src="https://mail.google.com/mail/e/1f340" style="margin: 0 0.2ex; max-height: 24px; vertical-align: middle;" /> 1 yumurtanın sarısı</div> <div> <img alt="🍀" class="CToWUd" goomoji="1f340" src="https://mail.google.com/mail/e/1f340" style="margin: 0 0.2ex; max-height: 24px; vertical-align: middle;" /> Siyah zeytin</div> <div> <br /></div> <div> <br /> <div> Yapılışı:</div> <div> <br /></div> Derince bir kaba maya, süt ve şeker koyulur. 10-15 dakika mayalanmaya bırakılır. Oda sıcaklığındaki margarin ve sıvı yağ, yumurta, tuz eklenir. Malzemelerin karışması için biraz yoğurulur. Ardından un elenerek yavaş yavaş ilave edilir. Üzerine temiz nemli bir bez örtülür ve yaklaşık 15-20dk mayalanmaya bırakılır. Fırın tepsisine yağlı kağıt serilir. Ardından mayalanan hamurdan istenilen boyutta parçalar kopartılarak içine istenilen miktarda beyaz peynir konularak ağzı kapatılır, yuvarlanır ve biraz yassı hale getirilir. Ardından mutfak makasıyla ya da bıçak yardımıyla dört tarafından kesik atılır. Bu hamurdan benim yaptığım boyutlarda toplam 20adet çıktı. Tüm hamura şekil verdikten sonra üzerine yumurta sarısı sürülür. Ortasına zeytin batırılır. 200 derece fırında yaklaşık 20-25 dk pişirilir. Yumuşacık leziz çiçek poğaçalarımız servise hazır<img alt="😋" class="CToWUd" goomoji="1f60b" src="https://mail.google.com/mail/e/1f60b" style="margin: 0 0.2ex; max-height: 24px; vertical-align: middle;" /> Afiyet olsun...</div> <div> <br /></div> <div> <br /></div> <div>        <img alt="IMG_8305.JPG görüntüleniyor" aria-hidden="true" class="aLF-aPX-J1-J3 aLF-aPX-aLK-ayr-auR" height="343" src="https://mail.google.com/mail/?ui=2&ik=1bf014c2e4&view=fimg&th=150cf1271d3a71ce&attid=0.1&disp=inline&realattid=131dfe3451886dc0_0.1&safe=1&attbid=ANGjdJ9hsoFvhXOm3NWcRm6En3U_eqrVLJztogaLR_ova3B0peUP-XhsNwUN-ZEZiIpsG4GlsIBNFBc4a3JAh__rttFG_s3kwV9V7NES9VICex-zuAfFtihLo3HuHPY&ats=1446735048109&rm=150cf1271d3a71ce&zw&sz=w1896-h806" width="400" /></div> <br /> <img alt="IMG_8319.JPG görüntüleniyor" aria-hidden="true" class="aLF-aPX-J1-J3 aLF-aPX-aLK-ayr-auR" height="297" src="https://mail.google.com/mail/?ui=2&ik=1bf014c2e4&view=fimg&th=150cf1271d3a71ce&attid=0.2&disp=inline&realattid=575b27afc1fac9f5_0.1&safe=1&attbid=ANGjdJ-C-LfwSbhTP7XcyvE4qKjtb8tYqonnS4rGpeXqvzNUsvuRRQ7P4DjQAa1wPgxMb8WrYBmG1OlftAjnpfcQLsm7N4Ndq508NE8ukR-IrSuUoDXyl4KyLEHEi5k&ats=1446735048109&rm=150cf1271d3a71ce&zw&sz=w1896-h806" width="400" /><b></b><i></i><u></u><strike></strike><br /> <div class="yj6qo"> </div> <div class="adL"> </div> <div class="ii gt undefined" id=":mv" style="display: none;"> <div class="a3s" id=":mw" style="overflow: hidden;"> </div> </div> <div class="hq gt" id=":m4"> <div class="hp"> </div> <div class="ho" id=":m5"> <div class="aZi J-J5-Ji"> </div> <b></b><i></i><u></u><strike></strike><br /></div> </div>

Mayalı Çiçek Poğaça

Hamuru için: 1paket instant maya 2 yemek kaşığı şeker 1 çay bardağı ılık süt 1çay bardağı sıvı yağ Yarım paket margarin...

Devamı »

DOĞUM ÜCRETİ/DOĞUM İZNİ

   Merhaba, ne zamandır aklımda sıkça sorulan sorulardan biri.<br /> <br />    Çalışan ve sosyal güvencesi olan anne ve anne adaylarına doğum öncesi ve sonrası 8 hafta ücretli izin verilmekte. Bu izinler sonrasında da dilerseniz 16 haftalık ücreti tek seferde yada iki ayrı parça olarak, hatta isterseniz iş yerinizle görüşüp, aylık olarak alabilirsiniz. Sgk ile anlaşmalı bir özel hastaneden veya devlet hastanesinden 32. Gebelik haftasında iş göremezlik raporu alarak doğum izniniz başlar. Dilerseniz çalışabilir raporu ile daha ileri Haftalara kadar da calisabilirsiniz. SGK kalan haftaları doğum sonrasi 8 haftalık izninize ekler.<br /> <br />    Raporu aldıktan sonra ki aşamada ise iş yerinizin insan kaynakları veya muhasebe biriminden sgk ya mail atılarak işveren onayı yapılır. İşlemleriniz icin SGK ya gitmenize gerek yok. Takibini ise e devlet üzerinden veya 170 e devlet çağrı merkezini arayarak gerçekleştirebilirsiniz.<br /> <br />   Ücretler ziraat bankasında adınıza ayın belli tarihlerinde yatırılır. Ancak banka ile uğraşmaktansa size ait bir iban numarası ile bilgisayar başındayken 170 i arayip, size yapacakları yönlendirmeler ile bilgilerinizi sisteme kaydederek talimat verebilirsiniz.<br /> <br />    Ben doğum ücretimi bu şekilde aldım. Verdiğiniz talimatla tarih gözetmeksizin işlem onaylandığında ücret hesabınızda oluyor.<br /> <br />    Yaklaşık olarak aylık brüt maaş ücretinin dörtte üçü civarında bir ücrete tekabül ediyor. Yani başka bir deyişle neredeyse net maaşınıza yakın bir ücret yatırılıyor.<br /> <br />    Hesaplama şekli böyle değil tabiki son 3 aya ait priminiz, kümülatifte vergiye esas ücretiniz gibi şeyler de hesaba katılıyor sanırım.<br /> <br />    Doğum yaptığınız tarihte de hastane size doğum raporu ile beraber yine 8 haftalık kalan işgöremezlik raporunuzu veriyor. İşlemler yine aynı şekilde işliyor. İlk 8 haftada talimat verdiyseniz şayet yine ücret iban numaranıza aktarılıyor. Aynı işlem aldığınız hastalık raporlarında da geçerli. Yani sürekli Ziraat Bankası Saçmalığını yaşamak zorunda değilsiniz. Genel de siz sormadan da bu işlemin varlığından söz eden birileri olmuyor. Çağrı merkezinde ki görevli bile ben sorduğumda Ziraat Bankası ndan alabileceğimi söylemişti. Ben de direk emrivaki yaparak iban numarama talimat yapmak istediğimi söylemiştim. Sonra işlemleri yaptik. Hatta bu işlemi doğum iznim başlamadan önce erken doğum riskim nedeniyle verdikleri rapor için başlatmıştım. Sonrasında talimatım aktif olduğu için sadece e devletten takibini yaptın. Bankadan ücretini alan arkadaşlarıma kıyasla da çok daha hızlı hesabım da olmuştu ücret.<br /> <br />    Keyifle harcayın efendim, hamile hamile işe giderek çok daha fazlasını hakediyorsunuz :)<br /> <br /> <br />  Herkese hayırlı doğumlar.<br /> <br />

DOĞUM ÜCRETİ/DOĞUM İZNİ

   Merhaba, ne zamandır aklımda sıkça sorulan sorulardan biri.    Çalışan ve sosyal güvencesi olan anne ve anne adaylarına doğum öncesi ve...

Devamı »

Sağlıklı Atıştırmalık Yulaflı Kurabiye

Şu sıralar kendimi her zaman olduğu gibi yemeğe vurdum.<br /> <br /> <br /> Baktım artık tatları keşfeden 2 buçuk yaşındaki evimizin 1 numarası da benimle birlikte su koyuveriyor. En iyisi sağlıklı bir şeyler yapayım dedim. <br /> Mutfağı oldum olası severim. İki çocukla eskisi kadar fazla zaman ayıramasam da, bir zamanlar doğumdan kalan kilolarımı veririm umuduyla aldığım 2 bardak kadar yulaf ezmesini bir kaba boşalttım. <br /> <br /> <br /> Minik doğranmış hurma, kayısı ve kuru üzümü ılık suda biraz beklettikten sonra yulaf ezmesi ile karıştırdım, bir çay kaşığı kabartma tozu, bir çay kaşığı tarçın ve bir yumurta akı ile yoğurup şekil verdikten sonra ise Hindistan cevizine bulayıp yağlı kağıt serilmiş fırın tepsisine yerleştirdim.<br /> <br /> <br /> Malzemeler<br /> <br /> Bir çay bardağı kuru üzüm<br /> Bir çay bardağı minik minik doğranmış hurma<br /> Bir çay bardağı <b></b><i></i><u></u><strike></strike> minik minik doğranmış kayısı<br /> Bir çay kaşığı kabartma tozu<br /> Bir çay kaşığı tarçın<br /> İki su bardağı yulaf ezmesi<br /> Hindistan cevizi<br /> <br /> <br /> Tarifi yukarıda anlattığım gibi, aslında fıstık, badem gibi kuruyemiş eklenerek bar şeklinde de yapılabilir. Biz tek seferde oturup afiyetle yedik. Çantaya atılabilir, sağlıklı atıştırmalık. İlave şeker, yağ olmadığı için besin değeri yüksek, ama kalorisi düşük :)<br /> <br /> <br /> Afiyet olsun efendim....<br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyrdTvyHKtSWER_pYjI7bo7Z47alxFOEHKJ2NNMZ8dhBUyK8UGy84M9dAQf3y5onkd70oPNNUoRGVcZ0xPb5A9n2XgzZoRt8MHu8vFFQD8zVGA04hnpjFu3Jod2CN5zQLycTXuD-5h9K4/s1600/yulafl%25C4%25B1+kurabiye.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="293" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyrdTvyHKtSWER_pYjI7bo7Z47alxFOEHKJ2NNMZ8dhBUyK8UGy84M9dAQf3y5onkd70oPNNUoRGVcZ0xPb5A9n2XgzZoRt8MHu8vFFQD8zVGA04hnpjFu3Jod2CN5zQLycTXuD-5h9K4/s400/yulafl%25C4%25B1+kurabiye.jpg" width="400" /></a></div> <br /> <b></b><i></i><u></u><strike></strike>

Sağlıklı Atıştırmalık Yulaflı Kurabiye

Şu sıralar kendimi her zaman olduğu gibi yemeğe vurdum. Baktım artık tatları keşfeden 2 buçuk yaşındaki evimizin 1 numarası da benimle bi...

Devamı »

Harika Waffle :) Tarifi

<div dir="ltr"> <b><i>GülEn annelerden... En lezzetli tariflerin sahibi... Ayşe'm... Ellerine sağlık....</i></b><br /> <br /> <br /> <br /> Şimdi vereceğim waffle tarifi defalarca kez denemelerden sonra elde edilmiş bir tariftir. </div> <div dir="ltr"> <br /></div> <div dir="ltr"> Şiddetle tavsiye ederim :-) </div> <div dir="ltr"> <br />  Gelelim malzeme listemize </div> <div dir="ltr"> <br /></div> <div dir="ltr"> 1 Yumurta<br /> 2 Yemek kaşığı şeker<br /> Yarım çay bardağı kadar sıvı yağ<br /> 1,5 çay bardağı süt <br /> 1 Paket vanilya<br /> yarım paket kabartma tozu<br /> 1 Su bardağı kadar un </div> <div dir="ltr"> <br /></div> <div dir="ltr"> Üstünü süslemek için ; isteğe göre çikolata, çilek , muz , ananas, kivi . Hangi meyveler olacağı size kalmış. </div> <div dir="ltr"> <br /></div> <div dir="ltr"> Sıra hamurun hazırlanmasında ;-) ilk olarak yapmanız gereken yumurta akı ile sarısını ayırmak. Akını bir kaba sarısını başka bir kaba koyuyoruz.</div> <div dir="ltr"> <br /></div> <div dir="ltr"> <br /></div> <div dir="ltr"> Yumurta akının üstüne 1 paket vanilyayı ekleyip karışım beyaz hale gelene kadar bir kaç dakika mikser ile çırpıyoruz. </div> <div dir="ltr"> <br /></div> <div dir="ltr"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://mail.google.com/mail/?ui=2&ik=1bf014c2e4&view=fimg&th=150ce5aa94bac31b&attid=0.1&disp=inline&realattid=1516842973584687104-local0&safe=1&attbid=ANGjdJ9ySf36o33jsJFntn3T94WRagL2xOsnaCpJMTOiFHLAXresqZqI_a7uOch5wbSCGnn3HpXliHb9TUq3WcMtSGsRJcItW0WxXXJs4UNh9DXU1miapaqeoZAWE6w&ats=1446574331457&rm=150ce5aa94bac31b&zw&sz=w1896-h806" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a></div> <b></b><i></i><u></u><strike></strike></div> <div dir="ltr"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEim6xHkpCfi7GWu8rBIwKMrF9us2dbvr5pTTrk1xnCUkY_sASj2DXYGMOdVMgmDpvqEczJV3NPdP-UEDOOdETxwDhY1kRFpjdLDGiP4HIQ0mGYDMPyV189O-xdzB5KOOW08A5Ym37IeXjc/s1600/waffle1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEim6xHkpCfi7GWu8rBIwKMrF9us2dbvr5pTTrk1xnCUkY_sASj2DXYGMOdVMgmDpvqEczJV3NPdP-UEDOOdETxwDhY1kRFpjdLDGiP4HIQ0mGYDMPyV189O-xdzB5KOOW08A5Ym37IeXjc/s320/waffle1.jpg" width="240" /></a></div> <br /> <br /> Diğer kapta yumurta sarısı ve şekeri çırpıyoruz. Sonra sıvı yağ , süt ilave edilip  biraz daha çırpıyoruz. Unu ve kabartma tozunu da ilave edip tekrar çırpıyoruz. Ve son olarak yumurta akını da hamur karışımına ilave edip çok az daha çırpıyoruz. <br /> <br /> <br /> <a href="https://mail.google.com/mail/?ui=2&ik=1bf014c2e4&view=fimg&th=150ce5aa94bac31b&attid=0.1&disp=inline&realattid=1516842973584687104-local0&safe=1&attbid=ANGjdJ9ySf36o33jsJFntn3T94WRagL2xOsnaCpJMTOiFHLAXresqZqI_a7uOch5wbSCGnn3HpXliHb9TUq3WcMtSGsRJcItW0WxXXJs4UNh9DXU1miapaqeoZAWE6w&ats=1446574331457&rm=150ce5aa94bac31b&zw&sz=w1896-h806" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"></a><br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNcd2BOto_wPR-lVHSofF2QfT3e6smPMMgwH7HjHG9vWwqp58kaX0aTAZ2tcxaVTGw2o_8ETbxpNVATAwYoDdnNtmUIxE52SH1cyJZHsK9eym9gwR3agrQX5Le1qC5dz8RMMkne1dEqOA/s1600/waffle2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNcd2BOto_wPR-lVHSofF2QfT3e6smPMMgwH7HjHG9vWwqp58kaX0aTAZ2tcxaVTGw2o_8ETbxpNVATAwYoDdnNtmUIxE52SH1cyJZHsK9eym9gwR3agrQX5Le1qC5dz8RMMkne1dEqOA/s320/waffle2.jpg" width="240" /></a></div> <br /></div> <div dir="ltr"> Isıttığımız waffle makinemizde yada tost makinemizde veya tavada da pişirebiliriz. Tavada pişirmek isteyenler tavayı peçete ile çok az yağlamalı. Ben dışarıdaki lezzetin aynısı olması içi waffle makinesi aldım. :-) <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivUqXL4gF-BoiFpgnHJ4qswIgg8F1Nqpn7wE-ur9ynxNaYu5TlnQ9vTGHHo8QWyHK_8kDWIzeGlWsNQvvfzKYWwCumVOjxip-RFFQp49PnuZbJaJk1IprYnnKbMAbjIUPhHabMQq2HGfo/s1600/waffle3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivUqXL4gF-BoiFpgnHJ4qswIgg8F1Nqpn7wE-ur9ynxNaYu5TlnQ9vTGHHo8QWyHK_8kDWIzeGlWsNQvvfzKYWwCumVOjxip-RFFQp49PnuZbJaJk1IprYnnKbMAbjIUPhHabMQq2HGfo/s320/waffle3.jpg" width="240" /></a></div> <br /> <br /> <br /> Verdiğim tariften yaklaşık 4 tane waffle çıkıyor makine ile yapınca. Sonra üstüne çikolata sürüyoruz ve istediğimiz meyveler ile süslüyoruz .çikolata sevmiyorum diyen marmelatta sürebilir.<br /> Afiyetler olsunnnnnn. </div> <div dir="ltr"> <br /></div> <div dir="ltr"> <br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj26uYyJiTA-xDH2CdJskGOBp87XKumEyu4584cHoc1weDbZ1bbyDi9BvMhVrkEj5QX0Kw1dNCzfjWr4CwiifFyX0e6v6njaTJ9-cVNaE1mcWWQMqPsNHEwNrf2cl0SrUTyx8Z9B6kULVU/s1600/waffle4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj26uYyJiTA-xDH2CdJskGOBp87XKumEyu4584cHoc1weDbZ1bbyDi9BvMhVrkEj5QX0Kw1dNCzfjWr4CwiifFyX0e6v6njaTJ9-cVNaE1mcWWQMqPsNHEwNrf2cl0SrUTyx8Z9B6kULVU/s320/waffle4.jpg" width="320" /></a></div> <br /> Veee en güzel kısmı :)<br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://mail.google.com/mail/?ui=2&ik=1bf014c2e4&view=fimg&th=150ce5aa94bac31b&attid=0.1&disp=inline&realattid=1516842973584687104-local0&safe=1&attbid=ANGjdJ9ySf36o33jsJFntn3T94WRagL2xOsnaCpJMTOiFHLAXresqZqI_a7uOch5wbSCGnn3HpXliHb9TUq3WcMtSGsRJcItW0WxXXJs4UNh9DXU1miapaqeoZAWE6w&ats=1446574331457&rm=150ce5aa94bac31b&zw&sz=w1896-h806" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a></div> <a href="https://mail.google.com/mail/?ui=2&ik=1bf014c2e4&view=fimg&th=150ce5aa94bac31b&attid=0.1&disp=inline&realattid=1516842973584687104-local0&safe=1&attbid=ANGjdJ9ySf36o33jsJFntn3T94WRagL2xOsnaCpJMTOiFHLAXresqZqI_a7uOch5wbSCGnn3HpXliHb9TUq3WcMtSGsRJcItW0WxXXJs4UNh9DXU1miapaqeoZAWE6w&ats=1446574331457&rm=150ce5aa94bac31b&zw&sz=w1896-h806" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"></a></div> <div dir="ltr"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFnb8t7jvmUBxRPnzF-HdRZ3cOYEiGEYfdBxD5Ce-v_S9eQdY_UvVmZdpescQ19zAXZQ7S42hcmaohVStOK3ufvavfA3V4Jm7I3BvxHA3cZssMUQtKxTzdZQeDkwqUGNhIrWBb1k8wTCs/s1600/waffle5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFnb8t7jvmUBxRPnzF-HdRZ3cOYEiGEYfdBxD5Ce-v_S9eQdY_UvVmZdpescQ19zAXZQ7S42hcmaohVStOK3ufvavfA3V4Jm7I3BvxHA3cZssMUQtKxTzdZQeDkwqUGNhIrWBb1k8wTCs/s320/waffle5.jpg" width="320" /></a></div> <b></b><i></i><u></u><strike><br /></strike></div>

Harika Waffle :) Tarifi

GülEn annelerden... En lezzetli tariflerin sahibi... Ayşe'm... Ellerine sağlık.... Şimdi vereceğim waffle tarifi defalarca kez dene...

Devamı »

ŞÜKÜR...

<div style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"> <br /></div> <br />      <br /> <b><i>İki melek annesi , uzun yıllardır evli, eşiyle gayet mutlu bir GülEn Anne, yıllar önce yaşadığı maddi sorunları, evliliğini ve kendisini nasıl etkilediğini, sabrederek daima şükrettiğini, aslında ne kadar basit şeylere canımızı sıktığımızı anlatıyor.</i></b><br /> <b><i><br /></i></b> <b><i>Yüreğine sağlık, iki melek annesi....</i></b><br /> <b><i><br /></i></b> <br /> <br /> <br /> Şükürden bahsetmek istiyorum.<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMcMm9ijc8EoF4qthKwZh58J-4ChaNu46JP5Tzydgp_1OnnlgzPFUmI6DexoG3j1zpqLN8-lNQmmjdbYQw5nBEqmLuNlO2DTAJeSp3UX1mtZ4J4NE7A-g-gVRWHOkhHbwYofYRt37rTIQ/h120/Fahriye.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" class="pm-O-x" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMcMm9ijc8EoF4qthKwZh58J-4ChaNu46JP5Tzydgp_1OnnlgzPFUmI6DexoG3j1zpqLN8-lNQmmjdbYQw5nBEqmLuNlO2DTAJeSp3UX1mtZ4J4NE7A-g-gVRWHOkhHbwYofYRt37rTIQ/h120/Fahriye.png" style="left: 0px; top: 0px; transform: rotate(0deg);" /></a>      Hepimiz zaman zaman bişeylerden memnun olmayız. Şu koltukların da modası geçti, daha büyük bir televizyon alsak, telefonumun da modeli çok eski... gibi. Ya da olmadık şeyleri, aslında küçücük olmalarına rağmen, büyütür, koskocaman bir dert ediveririz kendimize. Ama hayat karşımıza gerçekten bir sorun çıkardığında anlarız ne kadar boş ve saçma şeyleri dert edindiğimizi.<br /> <br /> <br />     Biz 2004 yılında evlendik. Hiç çok zengin olmadık. Orta halliydik, evimiz kiraydı ve eski bir evdi. Ailelerimizin gücünün yettiğince eşyalar alıp, kurduk yuvamızı. Her ne kadar bazen patavatsızlar çıkıp,  "aaa hiç böyle yeni gelin evi olur mu" diye canımı sıksa da, mutluydum evimde. Eşim bir tavuk firmasında çalışıyordu. Geçinip gidiyorduk. Sonra bir gün eşim işinden istifa edeceğini söyledi. İstifa edip, aynı yerde prim usulü çalışacaktı. Bir kamyonet alacaktı, taksitle. Bağkur ödeyecekti. Tabi ki kabul etmedim. Ancak eşimin söylediği anı daha dün gibi hatırladığım, ama biz böyle hiç bir şey sahibi olamayız, yerimizde sayarız gibi sözleri üzerine, acabalara yenilip kabul ettim. İlk zamanlar güzel di her şey. Bir süre sonra müdürü değişti, anlaşamadılar, hatta kavga ettiler. Bir akşam eşim elinde taksitini henüz bir ay önce bitirdiğimiz kamyonetimizin teybi ile geldi, hayırdır dedim, işi bıraktım dedi. <br /> <br /> <br />     Şoktaydım, ağlamaya başladım. Eşimin piyasadaki müşterilerinden alacaklarına karşılık kamyonete el konulmuştu. Eşim "sen hiç merak etme benim bir sürü alacağım var, onları toplar, bir kamyonet daha alırım, işime bakarım." sözleri, bir hafta boyunca sürekli arayanlar...<br /> <br /> <br />     Sonra hepsi bitti, ne arayan vardı, ne eşim alacaklarını alabildi. Başvurduğu ve yüzde doksan olur dediğimiz işler olmadı. Öğrendik ki eski müdürü engel oluyordu işe girmesine. <br /> <br /> <br />    Koskocaman korkunç bir kabusun içindeydim sanki, İşsizlik, artan borçlar... İnsanların eşimi ne yapıyor, nasıl diye değil de, çalışıyor mu diye sormaları, yaptıkları yorumlar ve insan içine çıkmak istemeyen ben. Boşanmayı çok düşündüm, hatta oturup kendimce hesaplar yaptım. Sonra oğlum Yiğit geldi hep gözümün önüne. Ona ne diyecektim. Anne neden evimize gitmiyoruz, babam nerede? sorulana ne cevap verecektim. Allah (c.c) insanları dünyada iken sınarmış, dayanabilecek mi, isyan mı edecek diye. Tek tesellim buydu. Bu benim dünyadaki sınavım dedim ve sabrettim. Pazara gittiğimde küçücük tezgahlar da bir şeyler satan insanlara özendim. Küçük bir araba almış tatlı satan insanlara.... Sabah eşini işe uğurlayan kadınlara...<br /> <br /> <br />    Evliliğimizin ilk yıllarında bir şeyler yazmışım, hani hayatımdaki en önemli şeyleri yazdığım defterimin ilk sayfalarına, evlilik yıldönümümüzde eşimin hediye almamasından, özel bir şey yapmamasından şikayet etmişim... Oooo... dünyam kararmış, Aslında ne kadar mutluymuşum...<br /> <br /> <br /> <br />    Çok ama çok zor yılların ardından şu anda iyiyiz. Çok "şükür". İstemeye istemeye, yıllarca yaşadığım şehirden  vazgeçmek zorunda kaldım ama tabi ki isyan etmedim. Ailemize bir de prensesimiz katıl dı Ceren. İnsanların hem eşimi işsiz diye eleştirip hem de büyümüş artık ikinciyi yap dediği ve nasip diye geçiştirdiğim, gelmesi 2015 7 Mart'a nasip olan kızım. Çok ŞÜKÜR...<br /> <br /> <br />    Eşim haftanın 5 günü yok. Şehir dışında. Zorlandığım zamanlar oluyor elbette ama aklımın bir ucundan "niye bu iş böyle ya" diye geçiveren sesi hemen susturuyorum ve çok şükür diyorum. <br /> <br /> <br />   Lütfen elinizdekilerin kıymetini bilin. Bir an için yaşadıklarımı yaşayabileceğinizi düşünün. Sevgiyle, sağlıkla ve en önemlisi de Şükür'le kalın...<br /> <br /> <span id="goog_952941067"></span><span id="goog_952941068"><br /></span> <br /> <br /> İki Melek Annesi...

ŞÜKÜR...

     İki melek annesi , uzun yıllardır evli, eşiyle gayet mutlu bir GülEn Anne, yıllar önce yaşadığı maddi sorunları, evliliğini ve kend...

Devamı »