Kardeş İyidir, Kardeş Can'dır...

 

    Zaman geçtikçe daha keyifli oluyor sanki iki çocukla hayat. Zorluklar zaten zor, o kısma sık sık değinipte yapacakları varsa da, engel olmayalım kimselere. Herkes en az iki çocuklu olmalı. Olmalı ki , görmeli, gerçekten tek çocuğun aslında hiç çocuk olduğunu :)

   Çok mu hainim ne.  Şaka bir yana , gerçekten çok keyifli bir hal almaya başladı bizde durumlar. Sürekli beraber oynamalar. Beraber gülmeler. Bir de Gülsu'nun artık herşeyi anlatıyor olması da eklenince daha da eğlenceli zamanlar başladı sanki.

  Her ne kadar her akşam eve gelir gelmez, gezmeye gidelim mi? Alışverişe gidelim mi? Anneee Esra Teyze'ye gidelim miiii? diye diye geceyi getirsekte.

  Şu sıralar durup, durup koşarak gelip, kardeşini, kendini sıkarak sevmeye başladı Gülsu. Bu tavrı içimi eritir oldu benim de. Kardeş güzel şey yahu.
Oysa ben hamileliğimde, plansız olduğu için, sadece Gülsu için üzülmüştüm. O kadar üzülüyordum ki sanki hep O'na yapılmış büyük bir haksızlık gibi geliyordu. Sanki asla yetmeyecektim. Ne yapsam olmayacaktı. Şimdi gördüklerimle yavaş yavaş geçiyor bu hislerim.

   Yapın arkadaşlar, korkmayın ikinci çocuktan. Sever, sevilirsiniz. Mutlu olursunuz. İyi ki dersiniz.
İnatla hepinizi ikna edeceğim. Hepinizin ikincileri görene kadar, yazmaya, anlatmaya devam edeceğim. Haberiniz olsun.

   Özet olarak, kardeş iyidir. Kardeş candır.